'yok artık' dediğimiz zamanlar vardır ya.. Aynen öyle!

Düşman deyip gecmemek lazım; arkamızdan cevirilebilecek dolaplar açısından düşmanımız konuya en iyi hakim olandır aslında.. Bunun yanı sira yeri geldiğini doğruyu gösteren, en acımasız eleştirlerle bizi yönlendiren  de olabilirler.

Herşeyden ders almak gerek evet. kimseye "yok artık .." demiyeceksn bunun bilincindeyim artık bi bakarsın olan olmuş ama senin ruhun duymaz.
Cünkü insanların bize kendilerini nasıl tanıtırsa o sekilde onları tanıyabileceğinize inanıyorum.
Kimsenin içini bilemeyiz sonuçta.Bu bağlamda garip bi yapım var; hüzünlerin mutluluktan daha gerçekçi olduguna inanyorum.
Cünkü her mutluluk bir adımdır üzüntüye.

üzüntünün daha çöküşü olmaz ama mutluğun olur görüşündeyim. Tabi ki zevk almıyorumm
mutsuzluktan ama yüzleşmek gerekirse böyle.

Konudan uzaklaştık galiba. :)
Neyse iki kere düşünüp bikaç milyon kere tanımak lazım insanlarıı güvenmek için :)
hatta daha mı coğaltsaydım bilemedim.